Op momenten dat ik het fysiek en mentaal wat moeilijker heb, ga ik altijd iets met m’n handen doen. Want dan zit ik veel minder “in m’n hoofd”, en dan heb ik al m’n aandacht nodig bij wat m’n handen aan het doen zijn.
Concentratie is al een uitdaging op zich, dat hoef ik jou niet te vertellen.
Dus meer focus bij mijn handen geeft mij dan (iets meer) rust in mijn hoofd.
Hoe zit dat bij jou eigenlijk?
Vertel eens?
Creëren maakt gelukkig
Iets zelf creëren, iets zelf maken, met je eigen handen, vanuit het niets, met behulp van een paar losse materialen en eventueel gereedschappen… het maakt je gelukkig, het maakt je trots, je mag er fier op zijn.
Dat is trouwens wetenschappelijk bewezen, er gebeurt dan iets in je lichaam bij die verbinding van “met je handen doen” naar je brein. Er komen dan geluksstofjes vrij, en die maken je blij. Of je dat nu wilt of niet.
Grappig hoe dat kan werken hé?
Je bent groots, ook in het kleine!
Ook al is het misschien iets kleins, ook al ben je beginner. Iedereen moet ergens beginnen hé. Je kan niet lopen voor je leert kruipen.
En trouwens, wat is iets kleins? Of als beginner? Je kan wellicht meer (of andere dingen) dan je buurvrouw of je schoonzus!
Kan zij mooie gedichten schrijven? Kan zij een mooie trui breien? Kan zij prachtige kleine schilderijen maken? Kan zij zo lekker koken als jij?
Er is vast wel iets dat je kan bedenken waar jij zooo keigoed in bent dat anderen je erom benijden!
Maak jezelf niet klein, je bent meer waard dan je denkt!
Durf te vertrouwen op jezelf en in je eigen kunnen!
Binnen of buiten, maakt niet uit
Binnenkort, als het buiten weer wat zonniger en/of warmer wordt, kan ik bv genieten van nieuwe plantjes in de grond te steken. Ja, ik ben daar dan pompaf van, maar hé, ik ben weer in de buitenlucht geweest, maak m’n kleine tuintje wat mooier, en ik ben met m’n handen bezig geweest.
Echt contact maken met de aarde waarin je wroet, dat is ook heilzaam. (Kan ook met kamerplanten hé!)
Ik ben dan zeker fier op wat ik in de tuin gedaan heb, misschien was het ook helemaal niet veel, en ook al lig ik daarna op de bank uit te puffen.
Inmiddels heb ik het ook wel afgeleerd om me dààr schuldig over te voelen. Ik zorg immers voor mijn lichaam op dat moment. En dat is ook hard nodig.
Topsporters moeten ook rusten hé! Dus niet te hard zijn voor jezelf, okee?
Creatief bezig zijn is voor mij een noodzaak
Iets creëren, iets met m’n eigen handen maken, daar kan ik ook erg van genieten! In de winterse dagen is dat nogal eens haken (toevallig iemand een nieuwe muts of sjaal nodig?) of scrapbooken, maar ook kleuren in zo’n kleurboek voor volwassenen vind ik bij tijd en wijle wel aangenaam.
Daar moet ik niet zo bij nadenken, dat kan ook al eens echt deugd doen!
Dat kleuren kan ook echt bijna overal en je hebt er zo weinig spulletjes voor nodig dat het ook nog eens makkelijk overal mee naartoe te nemen is. Handig!
Alleen, ik vind het zo jammer dat ik wel graag met verschillende kleurmaterialen werk, maar dat de meeste kleurboeken in de winkel daar helemààl niet geschikt voor zijn.
Om te beginnen zijn ze meestal aan de beide zijdes van de pagina’s bedrukt op papier dat niet dik genoeg is en ik kan me dan zo ergeren aan het doordrukken van m’n viltstiften.
Herkenbaar?
Of het papier is bv totaal niet geschikt voor m’n favoriete aquarelpotloden want daar komt wel een beetje water bij te pas. Ah, frustratie alom!
Toen ging ik zoeken naar een oplossing…
…en ik vond ze!
Zelf zo’n boek ontwerpen!
En dan digitaal, zodat je zelf kan kiezen op welke soort en welke dikte van papier je afdrukt en of je op beide zijden wilt afdrukken of niet.
Kijk hier maar eens:
Mandala Kleurboek voor volwassenen
Als ik een favorietje heb in het boek, dan kan ik die ook nog eens meerdere keren afdrukken, zonder al de rest. En losse bladen zijn gewoon NOG makkelijker om mee te nemen! Kan zelfs gewoon met een pakje kleurpotloden in mijn handtas. Heerlijk!
En jij? Welke creatieve bezigheden heb jij?
Kom op, er is vast wel iets!
Vertel het mij hieronder!
Ik hoor graag van je!
PS. nog een extra tip voor het afprinten van het Mandala kleurboek:
Laat het door een copy center doen desnoods! Je kan er ook een paar staaltjes vragen van de vershillende soorten papier om te testen of het goed bevalt voor jouw favoriete kleurmaterialen alvorens je het hele boek laat afdrukken.
Leuk dat jij zoveel plezier uit dit soort dingen haalt, Hilde.
Ooit wilde ik ‘ambachtelijk meubelmaken’. Maar voordat ik daarmee aan de slag kon, liep ik tegen zoveel hobbels op (gereedschappen, materialen, ruimte om te kunnen klussen, de financiën om alles voor elkaar te krijgen) dat ik af heb gehaakt.
Nu kan ik m’n ei volledig kwijt in m’n eigen bedrijf: (digitaal) knutselen met afbeeldingen, een pagina in elkaar draaien, ideeën uitwerken op papier – mét kleurstiften of een leuk tekenprogrammaatje. Waar ik maar wil en wanneer ik maar wil. Heerlijk!
Dus ja, creatief zijn (op een manier die bij mij past) is voor mij ook noodzaak. 🙂
Hoi Renée,
ik begrijp wel dat sommige creatieve uitspattingen wat groter materiaal of plek vergen, of vrij duur materiaal. Je moet iets kiezen dat op alle vlakken bij je past, anders geef je het ook snel weer op. Daarnaast is het belangrijk dat het ook energetisch bij je past. Ik zie mezelf ook nog niet meteen meubels gaan maken! Je hebt gelukkig je creatieve uitlaatklep gevonden in iets dat perfect bij jou past! Have fun!
Gr, Hilde
Leuk om dit zo te bespreken Hilde. Ik doe momenteel weinig met mijn handen; zou wel wat meer willen doen eigenlijk. (Ik was het een beetje vergeten.) Leuk om straks weer in de tuin bezig te kunnen, ook al is het nog zo klein 😉 . Daar heb ik wel plezier in. Ik ben ooit ook met een cursus sieraden maken begonnen, maar dat bleek – vergelijkbaar met wat Renée vertelt – zo veel ‘toestanden’ met zich mee te brengen (je moest er eigenlijk een aparte ruimte voor hebben om bv. zilver te smelten e.d.), dat ik er mee gestopt ben. Maar misschien moet ik eens iets anders opzoeken. Het is inderdaad goed om met je handen bezig te zijn, zodat je hoofd wat ‘rust krijgt’. Geen slecht idee voor mij.
Hoi Inge, sieraden maken is één van mijn grote passies! En daar kan je heel erg ver in gaan. Er zijn ook zoveel verschillende technieken dat het ook qua kosten en benodigde plek zeer uiteenlopend kan zijn. Gelukkig heb ik niet de ambitie om zilver te gaan smelten, dus voorlopig kan ik gewoon aan de keukentafel mijn dingetje doen. Ben benieuwd naar jouw nieuwe hobby! 😉
Regelmatig maak ik wel eens een bloemstuk, zelf heb ik daar veel plezier in, nu heb ik voor mijn kerstmis van mijn man een nieuwe naaimachine gekregen en daar moet ik regelmatig voor op cursus en daar heb ik ook veel plezier in en dan is er nog mijn beste vriend mijn hond , dat is dus dagelijks wandelen en wanneer het goed weer is vind ik dat geen probleem, alleen het probleem is dat ik dat allemaal moet portioneren en dat lukt me niet altijd even goed, want dan blijft er al eens de strijk of was of onderhoud liggen en daar voel ik me dan niet goed bij. Al heb ik al veel bij geleerd, maar toch is dat het moeilijkste om dat geluk in jmijn hoofd te vinden. Gr Yvette
Oh ja, bloemschikken, da’s ook heel leuk hé Yvette! Ik heb dat zelf ook heel lang gedaan. Elke maand een les, en elke maand een mooi zelfgemaakt stuk in huis! Heerlijk!
En naaien heb ik nog geleerd bij de KAV (nu Femma). Zo fijn om iets zelfgemaakt te kunnen dragen, daar ben je gewoon fier op en dat alleen al maakt gelukkig!
Voor de rest: doseren hé!
Veel succes!
Gr, Hilde
Hoi Hilde,
Zo herkenbaar weer. Zelf ben ik graag met woorden en tekst bezig en probeer ik na het overlijden van mijn mama terug mijn oude hobby op te nemen. Zij vond ze leuker destijds dus heb ik ze ‘uitgeleend’. Het maken van leuke 3D kaarten is een hele fijne bezigheid. Het inkleuren van de kaarten, een leuke mal zoeken om reliëf op de kaart te voorzien, het kiezen van het juiste 3D prentje en dan het versieren. Het leukste is dan om te zien hoe op de fibro-lotjesbijeenkomst de kaarten zo in de smaak vallen. De helft van de opbrengst is voor nieuwe spullen, de rest gaat naar ons ‘appeltje’, om leuke dingen te organiseren.
Haken en breien lukt zo goed niet meer met de handen, net als het knippen en snijden maar héy we keep on trying.
Met de stikmachine werken lukt wel weer dus maken we voor de lotjes leuke boekenpoefs waar ze hun tablet of boek kunnen opzetten. Zorgt voor iets minder krampen in polsen, schouders en vingers 🙂
Kleuren vind ik zelf zalig maar zou meer uit men kleurtjes willen kunnen halen. Ben de technieken van op school wat verleerd.
Ben nu pas ingeschreven bij KVLV om nog wat bij te scholen en weer nieuwe mensen te leren kennen. Sinds mama weg is en de bijhorende zorg loop ik wel af en toe te dolen, al was het voor mijn lijf keizwaar, ik heb het graag gedaan voor haar. Nu blijf ik bij mijn papa en die zijn verdienste dat ik verwend wordt met keilekker eten en verschrikkelijk veel humor. En dat laatste, Hilde, is wat mijn leven met fibro en cvs veel leefbaarder maakt. Humor om wat niet wil lukken bvb mijn handen die weer niet meewillen of iets anders, hij heeft een andere manier om ernaar te kijken en dat doet me zo lachen dat ik het weer helemaal niet erg vind en iets anders zoek om te doen. En genieten van kleine dingen, de honden die snoezelen tegen me aan of een tasje koffie of thee op een terrasje en absoluut comfortfood :-). Die kleine dingen maken het leven formitastisch. Dus conclusie, bezig zijn met onze handen en humor zodat de fibro niet in t kopke gaat zitten!!!
Veel liefs
Nans
Ik werk wel graag in de tuin maar daar is het nu het seizoen niet echt voor.
Ik hou me graag bezig met haken en breien. Het probleem is echter dat ik dit aan de kant schuif als ik met fysiek en mentaal slecht voel. Ik kan de moed niet vinden om er weer aan te starten.
Het is bij momenten zo erg dat ik gewoon nergens toe kom.
Ik wil gewoon mijn energieke, vrolijke leven terug. :'(